Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Allium scorodoprasum & Bunium bulbocastanum

fotò
fotò
Racambolo

Allium scorodoprasum

Amaryllidaceae Alliaceae

Àutri noum : Rocambolo, Aiet-d'Espagno.

Noms en français : Rocambole, Ail rocambole.

Descripcioun :
La racambolo es un grand aiet prim emé de fueio larjo (10 à 15 mm) e claro d'ounte se vèi uno grosso costo. Trachis en mountagno dins li prado, lis ermas e li meissoun. Se recounèis à si bousseleto vióuleto founso à quàsi negro, au mitan de quàuqui flour pourpro dins un brout de 2 à 3 cm de larg.

Usanço :
Es uno planto manjadisso, li fueio e li bousseleto se bouton dins lou manja dóu meme biais que l'aiet cultiva. Coume tóuti lis aiet èi bon pèr la santa de proun de biais (vèire çai-souto : anti-óussidanto, anti-enflamativo, anti-bateriano...). Ei pèr eisèmple vertuouso contro li verdau.

Port : Erbo
Taio : 60 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Allium
Famiho : Amaryllidaceae
Famiho classico : Alliaceae

Ordre : Asparagales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Meissoun - Prado - Ermas
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Allium scorodoprasum L., 1753

fotò
fotò
Bizoc

Bunium bulbocastanum

Apiaceae Umbelliferae

Àutri noum : Aglan-de-terro, Pissagou, Babarouoto, Castagnolo.

Noms en français : Noix-de-terre, Terre-noix.

Descripcioun :
Lou bizoc trachis dins li tepiero roucaiouso pulèu de Prouvènço dóu levant. Lis enflourejado en brout se recounèisson i noumbróusi bratèio (5 à 10) is oumbello (de 8 à 20 rai) e oumbellulo. I'a dos meno de fueio (fotò). Fai uno cabosso de 1 à 2 cm de diamètre. En Alouos se dis di pichòti poumo-de-terro :"A pas proun plóugu, li a que de bizoc aquest an" (in J.-L. Domenge, EbV, op.cit.). Coumpara emé l'agland-de-terro que ié sèmblo proun.

Usanço :
"A la primo, se manjavo la rabo de la babarouoto cruò" (in J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 60). Li grano soun acampado coume de cumin e li fueio podon remplaça lou juvert.

Port : Erbo
Taio : 0,2 à 0,6 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Bunium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 40 à 50 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Tepiero roucaiouso - Esboudèu - Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuropo-Ouèst
Ref. sc. : Bunium bulbocastanum L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
RR
C
C
CC
CC
CC
CC

Allium scorodoprasum & Bunium bulbocastanum

ges
ges
R
ges
ges
R
R
C

Coumpara Racambolo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Bizoc emé uno autro planto

fotò